Sinds een paar jaar volg ik mijn cholesterol op, ttz: laat ik die af en toe meten. Vroeger daar nogal wat tantes en nonkels over bezig gehoord, dus het zit in de familie. En aangezien ik zelf graag eet: beter maar in het oog houden.
Van de eerste keer dat ik het liet meten was het al meteen prijs: de grenswaarde is 190, en ik had iets tussen 230 en 240. Te hoog dus, maar dat verbaasde me toen niet, ik was namelijk net terug uit het buitenland – consulting in Luxemburg en Nederland, met bijhorend restaurant-, kantine- en hotelbezoek. Te hoog, maar ook weer niet zo hoog dat onmiddellijk medicatie nodig was. ‘Beetje op letten’, was het advies van mijn huisarts. Als ik mij goed herinner was het bij de volgende meeting hetzelfde – iets in de range van 230. En ook het advies hetzelfde: beetje op letten. Ook al antwoordde ik ‘ik let er al een beetje op’, dan kwam de repliek ‘nog een beetje beter op letten dan’.
Soit, eind 2009 zelf wat meer gaan letten op wat ik at – want ook de weegschaal liet zich niet altijd onbetuigd – met beterschap in januari 2010: cholesterol-waarde van 209. Dus een stuk beter. Alleen: nog te hoog.
Tot ik mei dit jaar opnieuw liet testen: 275. Nochtans zelden frituur (het is ten huize hier met de kalender: eens om de drie weken – een eigen frietketel hebben we niet eens), en voor de rest ook geen uitspattingen – zelden desserts en zo. Mja, heb wel een ijsmachine (hoewel niet al te vaak gebruikt), en had ik zelf wel paar dingen geprobeerd de weken ervoor. En in het weekend af en toe een goed bier (in de zin van: Leffe 9 of tripel, tripel karmeliet, keizer karel). Maar toch: ik hou snoep, cake, chips en dergelijke vrij ver van mij – ook bijvoorbeeld bij verjaardagen op het werk… Ook weinig tot geen suikerhoudende frisdranken. Het enige waar ik niet aan wilde raken was chocolade (af en toe een ‘latje’ voor het slapengaan), kaas (op de boterham en in gerechten) en choco.
Maar bon, 275 is echt wel hoog, dus toch het dieet van de dokter beginnen volgen. Eigenlijk met de overtuiging dat het er niet toe doet: het zit in de familie, we gebruiken voornamelijk olijfolie enz enz… Maar met het idee dat de enige manier om te bewijzen dat het niet werkt, het toch strikt volgen is, mijn beste beentje voorgezet. Het is uiteindelijk maar voor drie maand, dus beetje mijn best doen moet wel lukken. Wel met achterliggende gedachte: stel dat ik het wel moet blijven volgen – de rest van mijn dagen – nu niet gaan overdrijven en zorgen dat het sustainable is…
De nieuwe bloedafname is pas over drie weken, maar vrees dat ik toch al een beetje moet bijdraaien. Als het toch niks uitmaakt, want familiaal, en ik lette ervoor al op mijn voeding… is het moeilijk te verklaren dat ik ondertussen toch al 6 – 7 kilo lichter ben geworden 🙂
(originally posted: 24-07-2011 20:32)
