De eerste vier weken van het ‘transition program’ zitten er op, tijd voor een tussentijdse balans. Op het eerste moment was het een vrij moeilijke oefening om een correctere stijl te krijgen: ik had me gebaseerd op een video van Marc Cuccuzzella. Interessante video (interessant verhaal ook overigens van die man, onlangs nog gezien in een artikel in de NY Times), maar niet de beste om de juiste houding aan te leren. De uitleg die het hem deed, was uiteindelijk deze: Running in Place (Running From Friday – Newton Running). Heel simpele uitleg, in feite.
En wat hebben we geleerd? Mensen trokken de eerste keren nogal ogen toen ik voorbijkwam (letterlijk), maar dat is nu al beter. Maar vooral: ik loop pijnvrij (tenzij ik terug op mijn oude schoenen loop), en ik loop pakken sneller! Dat laatste was geen doelstelling op zich, maar ik ben er niet minder blij om.
Wat dat pijnvrij betreft moet ik natuurlijk wel met twee worden spreken: het maximum dat ik tot nu toe gelopen heb, is 21 minuten. Maar een echte test zit er binnenkort aan te komen: meedoen met de 5 km op de 10 miles van Antwerpen – inschrijving via het werk. Laatste loop van zondag was in elk geval indrukwekkend: 4,27 km in 19:13, dus meer dan 13 km/h gemiddeld. Ziet er dus goed uit. (Al gaan we de avond voor die 5 km race wel bij vrienden eten, dat zal wel niet zo prestatie-bevorderend zijn :-s )
Ook belangrijk: geen last van het omschakelkwaaltje bij uitstek, verzuurde kuiten. Blijkbaar is het redelijk standaard om daar last van te hebben. Is het dankzij de geleidelijke opbouw van the Inov-8 transition program, of omdat ik Balansoefeningen voor de enkel enkel-oefeningen al een paar maand doe: geen idee. Maar doet er ook niet toe, natuurlijk.
(originally posted: 09-04-2012 21:34)