De beslissing in april om even niks meer van wedstrijden te voorzien is ondertussen al even achter de rug. Het was even wennen, maar in het begin voelde het super: geen druk meer van tijdschema’s, gewoon lopen op het gevoel… Ook op vakantie in Italië: lekker gelopen, puur voor het plezier.
Maar het wegvallen van schema’s had ook een serieus nadeel: de neiging om toe te geven, om toch maar een training over te slaan, werd erg groot. Want het moet toch niet, en het is druk/voel me toch wat moe/slecht geslapen enz. En dus ook geen succes voor mijn conditie. Grootste boosdoener was echter de voortuin in het weekend: dat was toch een grotere prioriteit
Ondertussen wel een paar keer wat andere dingen gedaan: combinatie van boot camp & core stability training, ook de oude trekkingfiets van onder het stof gehaald, en paar keer tourkes mee gedaan. Die afwisseling doet ook deugd. Zo erg zelfs, dat ik na lang overwegen toch een koersfiets heb aan geschaft. Bedoeling is om het isostar challenge schema af te werken. Dat is een achttien weken schema, met de bedoeling (longpatienten) klaar te stomen voor de beklimming van de col du galibier. Lijkt me wel leuk… Ook al hangt er niet zo’n heroïsch doel aan vast.
En waar staan we ondertussen, met het lopen? Aangezien een schema toch voor de nuttige druk zorgt, mij uiteindelijk toch ingeschreven voor de Bear trail, 27 oktober in Voeren. 14 km, en behoorlijk op en af, daar kon ik toch maar beter wat voor gaan trainen.
Maar… vorig weekend waren het de laatste loodjes aan de voortuin (10 ton dolomiet op zijn plaats krijgen). Toch op zondag avond nog eens gaan lopen (10 km in het bos, onbekende paadjes uitgezocht). Of het aan het een of aan het ander – of de combinatie – lag, geen idee, maar in elk geval had ik behoorlijke kniepijn. Uitindelijk donderdagmorgen naar de huisdokter geweest, die 20 cc (klinkt veel, zijn uiteindelijk maar twee spuiten) vocht uit mijn knie heeft getrokken. En dus eventjes niet lopen. En dus waarschijnlijk ook geen trail run…
Hopelijk kan ik zondag wel lichtjes terug beginnen fietsen. Desnoods eerst wat op de hometrainer. Benieuwd ook wat het geeft aan mijn achilespezen. Ik denk altijd dat die stijfheid bij het opstaan meer te maken heeft met ouder worden dan met lopen, maar dat zal nu nog moeten blijken…