Na een dik jaar, tijd om eens de balans op te maken. Niet zo heel veel wedstrijden meegedaan, enkel deze:

  • Bosloop Kasterlee (niet eens echt een wedstrijd)
  • 5km op de Antwerp Ten Miles
  • Abdijentocht
  • Bosloop Gerhagen
  • The Classic, Tessenderlo
  • WLOB trail run.

Ook twee orientatielopen, al hoop ik er daar toch nog wat aan toe te voegen.
In eerste instantie was het de bedoeling om nog opnieuw aan de Bosloop in Kasterlee mee te doen, maar ik weet het niet goed. Een paar keer de afgelopen weken maar twee keer kunnen gaan lopen – en of het daarmee rechtstreeks te maken heeft – de conditie is serieus achteruit gegaan. In de komende weken/maanden staat de aanleg van de voortuin op het programma, dus ik vermoed dat er nog wel wat weekendtrainingen zullen vervallen. Plus: ik heb gemerkt dat ik minder rugklachten heb bij dergelijk (zwaar) werk als ik arm-interval trainingen doe op cross-trainer. Dus tijdelijk shiften van (enkel) hardlopen naar (gecombineerd) cross-trainer. Want zie er ook wel een beetje naar uit om terug want op straat te lopen in de koude herfst/winterlucht.

Soit, wat hebben we geleerd? Dat natural running (voor zover dat ik dat volledig toepas) effectief een verschil maakt. Vrij grote progressie gemaakt, met nauwelijks blessure problemen. En vooral dat laatste was de bedoeling. Uiteraard wil ik nog beter doen volgend jaar, maar ik vermoed dat training-aantal/-intensiteit nu nog wat gaat afnemen naar het einde van het jaar toe. Om dan vanaf nieuwjaar met een nieuw plan te beginnen, mete als eerste doel waarschijniljk opnieuw de 10 miles – maar of ik daar opnieuw de 5 km ga lopen, of de 16km, valt nog te bezien. Ik heb sowieso de indruk dat ik het niet echt moet hebben voor langere wedstrijden. Maar de abdijentocht was even lang, dus zou moeten lukken, vermoed ik.
Ook gemerkt: ik loop even goed of even graag op de openbare weg. Waarschijnlijk heeft het er mee te maken dat ik dan makkelijker op mijn houding en zo kan letten, en zeker voor interval training is het een stuk makkelijker. Ook zeer tevreden van mijn road schoenen. Volgende keer ga ik mischien wel voor een V-ke minder (dus 6mm verval ipv 9mm).

Dé ontdekking van het jaar (naast natural running) was ongetwijfeld orientatielopen. Nog maar twee gedaan, maar echt van genoten. Beetje bizar misschien: terwijl je bezig bent sta je de organisatie wat te verwensen, maar je bent toch wreed content telkens je een post vindt 🙂 Ik hoop er nu in het najaar toch nog een paar te doen – mijn beurtenkaart moet absoluut op 🙂

Tegenvaller (nou ja) was een beetje trail running. Op zich wel leuk, maar niet zoveel indrukwekkender dan mijn boslopen. De stevige helinkjes waren heel leuk, feitelijk, al dachten de aanhechtingen tussen achillespezen enhiel daar een beetje anders over. Als er nog eens een niet te lange orientatieloop in de buurt is, ga ik er over nadenken, maar het hoeft niet echt. Komt daarbij dat de doorsnee trail run meestal (een pak) boven de 20 km is. Heel leuk, als je je daar kan op toeleggen, maar dat lijkt niet iets voor mij. Niet alleen vrees ik blessures als ik dergelijke lange tochten onderneem (en ervoor train), ik moet mijn trainingen dan substantieel gaan verlengen, en dat lukt mij niet onder een standaard middag.

Waar hopen we op voor volgend jaar:

  • Nog minstens drie orientatielopen meedoen, liefst in mijn eigen reeks
  • Opnieuw Abdijentocht, misschien? (Indien geen vakantieplannen)
  • The Classic: doel om de kaap van 45’ te ronden
  • Mijn tijd op de 5 km verbeteren: moet daar ook onder de 23’ geraken. Maar of dat nu bij de 5km van de 10 miles is, of als onderdeel van langere wedstrijd: valt nog te bezien.
  • Het voornaamste: er plezier aan blijven beleven, en blessure-vrij blijven

(Originally posted: 02-11-2012 16:29)